Managerialisme

Deze blog kijkt doorgaans met een kritisch ook naar de techsector. Die visie wordt, veel grondiger dan ik het zelf zou kunnen, verwoord in "De tech coup". Het kwaad is nog erger, en al veel verder gevorderd, dan ik zelf dacht. De auteur is gewezen europarlementslid, en nu expert in technologiebeleid.

Er is al heel wat geschreven over het effect van smartphones op school, en recent over het verbod dat in basis- en secundaire scholen van kracht gaat volgend schooljaar. Als je wat grondiger leest merk je hoe onze aanbidding van technologie het oplossen van sociale problemen voortdurend bemoeilijkt, vooral door gebrekkige aspectscheidingen en gebrek aan gezond verstand. Het kwaad zit immers niet in smartphones, maar wel in het opdringen van berichten via asociale media.

Het is niet omdat de MBI-test burn-out meet dat die ook burn-out kan verklaren. Maar deze poging daartoe is wel een aanleiding om diverse kenmerken van de actuele maatschappij kritisch te bekijken.

Kapitalisme zou de motor zijn van de vooruitgang? Dan denk ik dat die nog op zware diesel draait, en regelmatig hapert. Een interview met libertariër Johan Norberg is een goede aanleiding voor een kritische blik op enkele rechtse 'ismen', die onvermijdelijk weer vragen oproept over de termen links en rechts, en een axioma over basale fouten genereert.

Als we het hebben over extinctie, het uitsterven van soorten, dan denk ik al gauw aan klantendiensten met een telefoon. Tegenwoordig moet je het stellen met een chatbot. De meeste chatbots voorzien wel een doorschakeling naar een menselijke medewerker, maar zelfs dát is tegenwoordig al niet meer gegarandeerd.

Een neurobioloog die een analyse schrijft van haar eigen burn-outs… Dit is schitterend, maar misschien niet op de manier die je verwacht. Deze unieke combinatie van wetenschappelijke aanpak en persoonlijke beleving maakt dit tot een nuttig boek voor iedereen die stress ervaart. Iedereen dus…

Een artikel uit Knack, met een sociologische visie op burn-out. Aanvankelijk bedoeld als achtergrondanalyse, maar dit blijkt een hoofdartikel waard te zijn. Eindelijk iemand die bruikbare verbanden durft leggen.

De vraag of A.I. de mens ooit inhaalt wordt een oneindige discussie, tenzij we enkele aspecten duidelijk scheiden. Intussen doet de techsector veel inspanningen om A.I. te promoten, en tegelijk te waarschuwen voor het einde van de beschaving. Wat is daar aan de hand? De filering van een artikel uit Trends, een kritische blik op het "Global AI Moratorium", en een testje met ChatGPT.

Terwijl Zweden terugkomt van digitale middelen in de klas, gaan wij onverdroten verder met het promoten ervan, tot meerdere eer en glorie van de techsector. Of zou er ook iets educatief zijn aan A.I. in de klas? Een manifestatie van de klassieke basale fouten (vooral die van het zevende knoopsgat), en de geboorte van een nieuwe: voorbarige extrapolatie.

Buxusrupsen zij al weer een maand of zo actief; als je ze bezig laat vreten ze alles kaal en gaan je planten dood. Systeemfouten zijn er altijd geweest, maar hoe meer systemen je plant in je organisatie (en we zijn goed bezig), hoe meer de systeemfouten vreten aan de bezieling van je medewerkers.