menu
Een boek over ongelijkheid, dat wordt geprezen door een grote verscheidenheid aan bekende mensen. Voor mij het eerste boek over dat onderwerp. Een turf, maar interessant genoeg om helemaal te lezen. De auteur steekt de schuld voor de ongelijkheid op de eeuwenlange Europese geschiedenis van kolonisatie, en op de inhaligheid van de financiële sector. Wat mij vooral bijblijft is de aanklacht tegen het gebrek aan sociale visie in politiek en industrie.
Is het mogelijk dat we een mentaal probleem kunnen oplopen net door erover te (horen) praten? Over soma en psyche, beïnvloeding van je innerlijk, de gevaren van digitalisering, en het succes van neoliberalisme.
Het IMF is blijkbaar sociaalvoelend genoeg om zich zorgen te maken over massale verstoringen van de arbeidsmarkt door artificiële intelligentie. Zeker? Wie wat verder kijkt ziet andere belangen.
Gaan innovaties het klimaatprobleem oplossen? De gebroeders Grimm hadden er wel weg mee geweten. De vraag is alvast aanleiding tot een interessant artikeltrio. Buiten enkele serieuze basale fouten zien we ook een voorbeeld van hoe polarisaties ontstaan, en wat we daarmee aan moeten.
Supermarktketen Jumbo heeft last van winkeldiefstallen. Naar verluidt zou in 2023 de waarde aan gestolen producten hoger zijn dan de winst. Het artikel op VRT NWS trekt mijn aandacht. Het economisch klimaat in zijn blootje.
Een artikel uit Knack, met een sociologische visie op burn-out. Aanvankelijk bedoeld als achtergrondanalyse, maar dit blijkt een hoofdartikel waard te zijn. Eindelijk iemand die bruikbare verbanden durft leggen.
Het ene boek na het andere leert ons hoe we minder afhankelijk kunnen worden van sociale media. Intussen verdedigt "Homo Digitalis" vurig de technologiesector, met de slogan "Hoe digitalisering ons meer mens maakt". De auteur is een topman van Google België. Wat is wat, en kunnen we dit wel vertrouwen?
Terwijl Zweden terugkomt van digitale middelen in de klas, gaan wij onverdroten verder met het promoten ervan, tot meerdere eer en glorie van de techsector. Of zou er ook iets educatief zijn aan A.I. in de klas? Een manifestatie van de klassieke basale fouten (vooral die van het zevende knoopsgat), en de geboorte van een nieuwe: voorbarige extrapolatie.
Een debat in De Afspraak, tussen Anuna De Wever en Maarten Boudry, over degrowth, lijkt eerder op een dovemansgesprek. De basale fouten zijn deze keer nauwelijks relevant, de achterliggende clash tussen degrowth en neoliberalisme des te meer.
Een kromme titel, en de gebruikelijke basale fouten, maar de boodschap dat we niet goed bezig zijn komt wel aan, en tamelijk hard zelfs. Je bent gewaarschuwd: dit boek verandert definitief je kijk op wat je leest en hoort in de media over de toestand van onze wereld.