Taalkwestie

"Hun hebben…" i.p.v. "Zij hebben…" is een item in Nederland, maar niet in Vlaanderen. De noemen/heten vergissing is een item in Vlaanderen, maar niet in Nederland, en is vergelijkbaar qua oorsprong, en qua reacties van variatielinguïsten. Ik denk dat er iets mis is met de procedure die taalwijzigingen laat doorsijpelen naar de standaardtaal.

De noemen/heten vergissing is al jaren een bron van debat. Ik constateer dat linguïsten een onverwacht actieve rol spelen in deze 'oenoemdegij'-kwestie, net zoals in de Nederlandse casus 'hun hebben'. Een diepgeworteld vlag-en-ladingprobleem speelt een grote rol in de misverstanden, naast het negeren van de procedure die taalwijzigingen laat doorsijpelen naar de taalnorm, als die tenminste nog bestaat. Nog steeds werk op de plank voor de Taalunie.

Dit blogartikel over het ontstaan en de verspreiding van de noemen/heten vergissing is een achtergrondartikel bij 'Normen en taalevolutie'. Je kan beide ook apart lezen.

Kies je voor erp, of ga je voor meer bi? Een herziening van een artikel uit 2017, over de schrijfwijze van afkortingen, naar aanleiding van een nieuw bericht in de Taalpost, dat meteen mee gefileerd wordt. Impliciet een pleidooi tegen overbodige complexiteit.

Gedoe rond het gebruik van tussentaal in Het Verhaal van Vlaanderen. Wat is tussentaal? En waar komt dat gedoe vandaan? Een heerlijke wirwar van basale fouten…

Linguïsten roeren zich. Sommigen dagen de taalregels uit, en vooral de Universiteit van Gent schijnt dergelijke individuen te herbergen. Een kritische stem aan de VUB verwijst mij naar Stef Grondelaers. Een Vlaming die werkt aan de Universiteit Gent, en aan de Radboud Universiteit van Nijmegen, de unief die regelmatig opduikt als het over de Nederlandse taal en de Taalunie gaat. Even Googelen levert mij verschillende analysewaardige artikelen op. Een conclusie: tegenstrijdige visies ontstaan voornamelijk als gevolg van vlag-en-ladingproblemen, en hardnekkige denkfouten kunnen heel wat chaos veroorzaken.

Nog maar eens een filering van een paar artikelen over taalperikelen, eerst eentje van een variatielinguïst (stilaan een pijn in het achterste), dan een reactie van een literatuurdocent. En een conclusie die elke variatielinguïst zou moeten ter harte nemen. Zelden zo een verzameling vlag-en-ladingproblemen en gebrekkige aspectscheidingen bij elkaar gezien.

Een vervolg op "Algemene Nederlandse Communicatiekunst". Eens de gemoederen beroerd zijn duurt het ook even vooraleer ze weer bedaren.

Heisa in kranten en sociale media na berichtgeving omtrent versoepelingen van enkele Nederlandse grammaticaregels. Waar gaat het over, en zijn er basale fouten mee gemoeid?

Het artikel "Moet ons Nederlands een mondmasker aan?" uit De Standaard van 13-05-2020 gaat over het gebruik van Engelse woorden in nederlandstalige berichtgeving in een corona-context. Interessant op zich, maar vooral ook een mooi voorbeeld van gebrekkige aspectscheidingen en vlag-en-ladingproblemen.