Complexiteit

Het eeuwige onderwerp. Ik pleegde al acht specifieke artikelen tot nu toe, inclusief enkele boekbesprekingen, en een resem achtergrondartikelen. Hier volgt een nieuw overzicht, met een situering van burn-out in de actuele maatschappij, een spanningsveld tussen syndromen en symptomen, historische ontwikkelingen omtrent de stressrespons, het belang van een hormonale benadering, en een visie op vermoeidheid als centraal symptoom. Uiteraard met een analyse van de basale fouten die de burn-out epidemie in stand houden.

Als we het hebben over extinctie, het uitsterven van soorten, dan denk ik al gauw aan klantendiensten met een telefoon. Tegenwoordig moet je het stellen met een chatbot. De meeste chatbots voorzien wel een doorschakeling naar een menselijke medewerker, maar zelfs dát is tegenwoordig al niet meer gegarandeerd.

Ergens in de analyse omtrent "Normen en taalevolutie" vroeg ik mij af of taalwetenschappers onze taal niet nog complexer maken dan ze al is. Enkele reacties op een vreemde uitspraak in een interview met een bekende schrijfster dragen nog bij aan die stelling. Tegelijk constateer ik ook weer dat artikelen die elkaar in gang steken best interessante stof voor analyse opleveren.

Het ene boek na het andere leert ons hoe we minder afhankelijk kunnen worden van sociale media. Intussen verdedigt "Homo Digitalis" vurig de technologiesector, met de slogan "Hoe digitalisering ons meer mens maakt". De auteur is een topman van Google België. Wat is wat, en kunnen we dit wel vertrouwen?

Ik zet mijn hype-aversie even opzij en duik in enkele veelbelovende mogelijkheden van ChatGPT en Bing Chat. Zouden die het begrip "koude kermis" kennen? 't Is te vrezen van niet; begrip is nog steeds het zwarte gat van AI.

Kies je voor erp, of ga je voor meer bi? Een herziening van een artikel uit 2017, over de schrijfwijze van afkortingen, naar aanleiding van een nieuw bericht in de Taalpost, dat meteen mee gefileerd wordt. Impliciet een pleidooi tegen overbodige complexiteit.

Het is verbazend hoeveel kennis beschikbaar is over falingen van mensen en vooral systemen als oorzaak van incidenten en rampen, en hoe weinig daarvan verspreid wordt. Dit boeiende boek zou verplichte lectuur mogen zijn voor iedereen die denkwerk wil gaan verrichten voor een organisatie.

Bang van artificiële intelligentie? Niet nodig. Volle vertrouwen in artificiële intelligentie? Ho maar, niet te hard van stapel lopen. De beide uitersten worden hier goed uitgelegd, en zowat alles daartussen. A.I. degelijk gekaderd.

"Simple Thinking" en "How to remove complexity from life and work". Als we dat eens konden… Zoveelste veelbelovende titel, en zoveelste ontgoocheling. Vereenvoudiging wordt hier ernstig misbruikt als verkoopsargument. Binnenin heeft het niks met vereenvoudiging te maken, wel met het aansturen van persoonlijk gedrag om toch maar zo veel mogelijk uit je leven te halen…

Opletten met containerbegrippen als "complexiteit"; je weet niet altijd wat ermee bedoeld wordt. In dit geval is het nogal verrassend. De auteur is duidelijk voorstander van zelfsturende teams (als middel tot bestrijding van command-and-control). Dit boek heeft een behoorlijk "Fifth Discipline" gehalte. Wel mooie vormgeving; bladeren is ongevaarlijk, lezen niet…