menu
Ze schieten als paddestoelen uit de grond, die apps die maatschappelijke problemen gaan oplossen. Dat ze een bijdrage leveren aan managerialisme is duidelijk, de rest iets minder.
Beetje speciaal geval, dit. Ik heb in feite geen last van Gartner, maar bij het lezen van een artikel in DataNews viel ik toch virtueel van mijn stoel. Over de strijd tussen VR en de realiteit. Voor beleidsmakers die innovaties ondersteunen.
Ooit van "managerialisme" gehoord? De term is niet bepaald in zwang, de praktijk des te meer. De nadelige gevolgen zijn stilaan onmiskenbaar.
De politie stuurt bij een proces-verbaal voor overdreven snelheid een campagnefolder mee met de boodschap "de snelheidslimiet is de veiligheidslimiet". Je kan het ze niet kwalijk nemen. Maar als je er wat over nadenkt vraag je je af hoe dit in 's hemelsnaam mogelijk is.
Een journalist wil een artikel publiceren over het horizontale onderste knoopsgat, en belt mij vooraf naar aanleiding van mijn beschrijving van de basale fout "systeem van het zevende knoopsgat". Het artikel verschijnt, maar ik word er niet gelukkig van. Wat is er gebeurd? Een analyse van details die weinigen interesseren, met conclusies die iedereen zou moeten begrijpen.
In het digitale tijdperk zijn documenten veel gemakkelijker bereikbaar. Ja, soms. Af en toe heb je 10 mails en een boze telefoon nodig om er aan te geraken… En krijg je Doccle door de strot geduwd. Of toch niet?
Automatismen in systemen zijn de doodsteek voor menselijke automatismen.
Kies je voor erp, of ga je voor meer bi?
Bijvoorbeeld: een aantal personen, is dat meervoud of enkelvoud??
Nog steeds riskeer je als gebruiker van een applicatie berichten te krijgen die je niet verder helpen (of je zelfs op het verkeerde been zetten), of kennis te maken met het afweersysteem van een ICT-leverancier. Een gebrek aan empathie voor gebruikers blijft een probleem in de sector.