menu
De noemen/heten vergissing is al jaren een bron van debat. Ik constateer dat linguïsten een onverwacht actieve rol spelen in deze 'oenoemdegij'-kwestie, net zoals in de Nederlandse casus 'hun hebben'. Een diepgeworteld vlag-en-ladingprobleem speelt een grote rol in de misverstanden, naast het negeren van de procedure die taalwijzigingen laat doorsijpelen naar de taalnorm, als die tenminste nog bestaat. Eén en ander lijkt de Taalunie niet te deren. Een sociotechnisch drama ontrafeld.
Elke standaard heeft een baas, of het nu gaat om industriële standaarden als ISO of DIN, of om een standaardtaal. Alleen, als het over mensen gaat wil de tolerantie wel eens toenemen. Het Standaardnederlands lijdt eronder.
Gedoe rond het gebruik van tussentaal in Het Verhaal van Vlaanderen. Wat is tussentaal? En waar komt dat gedoe vandaan? Een heerlijke wirwar van basale fouten…
De voorrang van rechts staat ter discussie. Voor zover die voorrangsmaatregel als snelheidsbeperking wordt gebruikt is de discussie meer dan terecht.
Op fietsoversteekplaatsen hebben fietsers geen voorrang. Dat voetgangers wel voorrang hebben op een zebrapad, en de fietsoversteekplaatsen meestal langs zebrapaden liggen is een bron van veel verwarring. Maar er wordt over nagedacht; soms lijkt dat nuttig, soms niet. Hierbij een kritische lezing van een artikel uit De Standaard. Zie ook Geen voorrang voor fietsers.