Boeken

"Simple Thinking" en "How to remove complexity from life and work". Als we dat eens konden… Zoveelste veelbelovende titel, en zoveelste ontgoocheling. Vereenvoudiging wordt hier ernstig misbruikt als verkoopsargument. Binnenin heeft het niks met vereenvoudiging te maken, wel met het aansturen van persoonlijk gedrag om toch maar zo veel mogelijk uit je leven te halen…

Nog maar eens een boek dat ons wil doen geloven dat we van een hoop problemen verlost kunnen geraken door onze hersenen beter te gebruiken. Het probleem van de nutteloze boeken gaan we allicht nooit oplossen…

Dat er in een opvoeding één en ander kan foutlopen is uiteraard jammer, en daar mag best aan gewerkt worden. Maar door een narcistische ouder veroorzaakt perfectionisme aanvoeren als de bron van zowat alle latere problemen is wel met de haren getrokken. Van "hét referentiewerk over perfectionisme" had ik iets meer perfectie verwacht.

Voor het eerst een analyse van een boek over perfectionisme. Eerder heb ik al verdedigd in een blogartikel dat perfectionisme niet alleen maar negatief is. De meeste teksten over perfectionisme denken anders van wel. En regelmatig verschijnen er boeken over perfectionisme. Ik ben benieuwd of die ook negatief zijn, en op welke manier dan, en waarom. Tijd dus om er eentje te fileren.

Een stevig gepromote "bestseller" over een zeer interessante vraag, nl. "Waarom?". Het boek zelf is ook interessant, enerzijds om een aantal goede stellingen die erin staan, anderzijds omdat het bevestigt dat zogenaamde bestsellers de wereld niet zullen veranderen, omdat ze veel te eng kijken, en vooral geschreven zijn om er rijk van te worden.

Een opgeruimd hoofd in een overvolle wereld. Veelbelovende titel en subtitel. Jammer genoeg krijg je hier net een overvol hoofd van. Ik probeer te analyseren. Als toemaatje krijg je een beschouwing over de waarde van lezerscommentaren. Om je hoofd weer leeg te maken.

De subtitel is "Leren van pijnlijke ervaringen". Altijd interessant, zo'n boek over IT-mislukkingen, met de hoop om er iets nuttigs uit te leren; en leren van pijnlijke ervaringen heeft de sector altijd veel te weinig gedaan. In het voorwoord zegt de auteur dat het haar vooral gaat om de menselijke, organisatorische en sociale dimensie van ICT-projecten. Zeer interessant uitgangspunt, lijkt mij.

Opletten met containerbegrippen als "complexiteit"; je weet niet altijd wat ermee bedoeld wordt. In dit geval is het nogal verrassend. De auteur is duidelijk voorstander van zelfsturende teams (als middel tot bestrijding van command-and-control). Dit boek heeft een behoorlijk "Fifth Discipline" gehalte. Wel mooie vormgeving; bladeren is ongevaarlijk, lezen niet…

Hier wordt behoorlijk wat gal gespuwd op de Britse overheid, omwille van haar gebrekkig beheer van de openbare sector, soms tot vervelens toe. Maar tegelijk is dit een terechte aanklacht tegen de gevolgen van de command-and-control managementstijl, en niet alleen in de openbare sector. Hopen interessante inzichten en aanbevelingen hier, waarvan je aanvoelt dat ze kloppen, maar waar je anders nooit van hoort. Allicht ook van toepassing in België, voor zover de versnippering met zes regeringen de problematiek niet helemaal verduistert.

Interessant boek over procesoptimalisatie, met accenten in de publieke sector. Maar processchema's ga je er niet in vinden. Dit gaat over een veel belangrijker aspect, nl. de vraag wat en waarom je wil optimaliseren, en voor wie. Op dat vlak een zelfzaam degelijk boek. Overigens vrij droog, zodat je het ook als naslagwerk kan gebruiken.