Foutieve procedure

Het smartphoneverbod op scholen is actief; er zijn nog geen slachtoffers gevallen. Ook al een tijdje in de pijplijn: een verbod op sociale media voor jongeren tot 16. Australië gaf het voorbeeld, andere landen overwegen een gelijkaardige maatregel. Het gevolg is intussen klassiek: bronnen van allerlei pluimage publiceren reacties voor en tegen, de moeite van een vergelijking waard. Ook niet (meer) verwonderlijk: basale fouten, nu vooral gebrekkige aspectscheidingen, verzieken de polemiek en voeden polarisaties.

De Vlaamse regering komt met een nieuw taalplan: "Elk kind taalheld". De reacties weerspiegelen opnieuw de twee tegengestelde meningen van "experts": (1) je moet de taal voldoende kennen, vooraleer je mee kan in de reguliere lessen, en (2) de reguliere lessen vormen het nodige taalbad. Opvallend is dat gewezen anderstaligen de stelling (2) aanhangen. Nochtans zijn de reguliere lessen en de taalremediëring parallelle processen, en die kunnen niet goed werken; de PISA-resultaten vormen het bewijs. Diverse bronnen geven samen een grondig overzicht van de problematiek. En van de noodzaak van het nieuwe taalplan.

Ooit gehoord van 'Campus Hast'? Een vraag aan een hallucinerende ChatGPT is het begin van een zoektocht naar de grens van het aanvaardbare.

Ik vraag aan ChatGPT een referentie naar een studie over het smartphoneverbod, die in 2021 zou zijn uitgevoerd in Spanje. Ik krijg een antwoord, maar dat is niet wat ik zoek. Vervolgens slaag ik er niet in om dat ChatGPT duidelijk te maken.

Is het mogelijk dat we een mentaal probleem kunnen oplopen net door erover te (horen) praten? Over soma en psyche, beïnvloeding van je innerlijk, de gevaren van digitalisering, en het succes van neoliberalisme.

De noemen/heten vergissing is al jaren een bron van debat. Ik constateer dat linguïsten een onverwacht actieve rol spelen in deze 'oenoemdegij'-kwestie, net zoals in de Nederlandse casus 'hun hebben'. Een diepgeworteld vlag-en-ladingprobleem speelt een grote rol in de misverstanden, naast het negeren van de procedure die taalwijzigingen laat doorsijpelen naar de taalnorm, als die tenminste nog bestaat. Eén en ander lijkt de Taalunie niet te deren. Een sociotechnisch drama ontrafeld.

Elke standaard heeft een baas, of het nu gaat om industriële standaarden als ISO of DIN, of om een standaardtaal. Alleen, als het over mensen gaat wil de tolerantie wel eens toenemen. Het Standaardnederlands lijdt eronder.

Meer en meer gemeenten schaffen de voorrang van rechts af. De logica lijkt toch de overhand te halen, al heeft ze daar decennia voor nodig. De vermenging van snelheidsbeperking met voorrangsregeling is alvast een kanjer van een gebrekkige aspectscheiding. Bovendien leidt het verschil tussen de aspecten 'voorrangsweg' en 'hoofdweg' een beetje verrassend tot een minder opvallende basale fout: een foutieve procedure. Een "tussenstand van zaken".

Dit is een achtergrondartikel bij het blogartikel "ChatGPT onder de loep". Het beschrijft de lijdensweg bij de pogingen om de samenvattende capaciteiten van Bing Chat te begrijpen.

Hoe meer diensten worden gedigitaliseerd, hoe meer ellende je kan ondervinden als eens iemand overlijdt. Eneco geeft een mooi voorbeeld van een gebrekkige procedure.